On tour? Exact ja! Daags na de vergadering trok een delegatie richting het vliegveld van Eindhoven om daar een uur in de wachtrij te staan voor een slappe burger het vliegtuig naar Krakau te pakken. Waar het voor de oudste 3 geen probleem was om alle vrouwelijke aandacht af te wimpelen was de situatie waarin dames van alle kanten achter je aan komen voor ons Delano een nieuwe, dat het allemaal proppers van stripclubs waren zien we voor het gemak even door het midden. Een paar paringsdansjes en een Suzan & Freek karaoke-optreden later werden de bedjes opgezocht zodat we als laatste keurig op tijd in de bus naar Auschwitz zaten. Waar Tom de afweging moest maken tussen een dichte keel want notenallergie of een lege maag want geen ontbijt, besloot de rest van het gezelschap de anderhalf uur durende rit door te brengen door naar de binnenkant van de oogleden te kijken. Onze onverstaanbare doch gepassioneerde gids Miroslav had kennelijk een indrukwekkend netwerk want al ware hij Messi in z’n prime sneedt hij iedereen af in de rij om als mama-eend de kuikens naar binnen te loodsen. Als eerste van zijn familie kwam Friso het kamp uit en nadat alles in de bus verwerkt was besloot men om toch ook een biertje te gaan drinken op de vrijheid. Mick ging op onderzoek uit om te bekijken of Denemarken iets voor hem is maar 3 woorden en een innige tongzoen later overwon toch de gedachte van een broodje doner halen. Als waar voetbaldispuut kon een bezoekje aan Cracovia niet ontbreken, u kent ze wel: de Poolse vrienden van Ajax die de ArenA kosteloos op een verbouwing hadden getrakteerd. Het was een warm ontvangst tussen de Polen met een armomvang waar casahuisbaas Sandor zeker 500 euro kale huur voor zou vragen. Op het moment dat de doeken opgetrokken werden, de bivakmutsen opgingen en het vuurwerk uitgedeeld werd besloot capo Tom om het hele schouwspel eens uitgebreid te filmen, want ach wat kan er fout gaan. Aan de samenvatting te zien was het een dramatische pot maar we hebben wel gelachen. Enkele uren later was het zover. 2 uur slaap, een flinke toef gel en 7 smintjes per persoon later was het tijd om huiswaarts te gaan.
En dan is de maand pas net begonnen. Al snel stond de KB-presentatieborrel op de planning. Om onverklaarbare redenen duurde het voorstellen precies 42,86% korter dan vorig jaar, heel bijzonder. Gelachen? Ja. Vertrouwen in? Nee.
Door naar een debutant op de activiteiten kalender: het heren-damesdiner. Mick biechtte op trouwe lezer te zijn van de stukjes op de site van Braque waarop toegezegd werd dat zij ook ooit hier een kijkje zouden nemen. Mannen als jullie zover zijn gekomen: chapeau. Door een late ziekmelding werd casabewoner Joris snel van zijn bed gelicht om gezellig aan tafel te schuiven. Het was een paar uur later dat onze vriend ontdekte dat die brandslang van hem meer kan dan alleen plassen. Om zijn status als huisoudste niet in gevaar te laten komen besloot Haaland ditzelfde trucje nog eens dunnetjes over te doen. Update over de Casa-apenrots: Joris heeft Tijn ingehaald.
Klaar nu? Echt nog lang niet. Tot Mick’s grote plezier was het de hoogste tijd voor de Triathlam. Helaas was zijn draaitafel niet aanwezig dus deed hij het een dag later op de SSC maakte hij er zelfstandig een leuke avond van. Tenminste, voor iedereen niet door deze SAMmie werd gestoord. Iedereen had later die week grote hoop om de zusjes van medeBibinezen te ontmoeten. Het was zelfs zo erg dat enkelen besloten die dag eerst te douchen, bizar. Uiteraard begonnen we op de bowlingbaan maar na deze sportieve inspanning werden de sportschoenen al snel uitgedaan en het terras opgezocht. We danken Cas en Joep voor de organisatie en de vriend van Thomas voor het indrukwekkende barfje. Tot slot hebben we nog SBF. Nadat de sardientjes alles uit de kast moeten halen om binnen te komen en wat spa goud te bemachten werd het toch nog een zeer geslaagde namiddag. De opbrengst van een lichte hoofdpijn en 2 nieuwe uitnodigingen om naar Breda te komen zijn de stille getuigen van een prima festival. Volgensmij is de tekst nu wel lang genoeg. De dyslecten moeten het binnen de 7 uur voor de vergadering nog wel kunnen lezen natuurlijk.
Kezour