Onvoorstelbaar wat een maand zeg. Nog voor we ons lustrum gingen vieren wisten Thea en Mick de zaal van links tot rechts en van voor naar achter te verpletteren met hun ongelofelijke optreden. Helaas gingen we niet met de overwinning naar huis. Thea werd verliefd en Mick was trotser op het afmaken van het optreden dan op zijn examenuitslag op de middelbare school. Maar dan, het lustrum. Maanden van voorbereiding zouden hier samen komen. De aftrap was in de vorm van een datediner. Het gezegde ‘kwaliteit boven kwantiteit’ werd bij het eten erg letterlijk genomen maar wat was het gezellig. We danken Joep voor deze hele activiteit organiseren een offerte opvragen en we danken Tijn voor het niet onderkotsen van de hele tafel na een wijnbakje. Hierna heeft mijn geheugen mij helaas in de steek gelaten maar er schijnt nog van alles gebeurd te zijn met Audrey en met deuren in de Casa. En dan te bedenken dat het spektakelstuk van het lustrum nog moet komen. Tientallen oudleden, zoveel dat Bibi’s cursisten ze al niet meer konden tellen, kwamen op de raceptie af. Onder toeziend oog van een dronken ehbo’er hebben we half Plato op een skelter van het podium afgejaagd. We danken Braque voor het onderzoek dat je niet met 4 man van de schans af kan en we danken Hedwig voor het langskomen. Voor het eerst sinds 10 jaar kregen we het voor elkaar om een Bibi lustrumreceptie te organiseren zonder duizenden euro’s aan schade. Wij vonden de volgende toch beter. Op onze verjaardag zelf zijn we afgereisd naar Utrecht. Als je Danny zijn lievelingswoordjes wil laten zeggen is het te adviseren om een fles drank in zijn tas te leggen en dan de dop niet goed dicht te draaien, kan je lachen. Bij Thomas moet je iets meer moeite doen. Ik heb via via vernomen dat hij niet heel lekker gaat op gloeiendheet bestek. Enige nadeel is dat je dan een paar weken met een blauwe plek rondloopt dus kies verstandig. Gelukkig was zijn frustratie als sneeuw voor de zon verdwenen toen hij met een hele zware pinpas uit het casino kwam lopen. Het schijnt dat er in UUUU meteen wat pandjes zijn gekocht. Bijkomend resultaat van deze week is dat we op de diesreceptie met onze ziel onder de arm stonden en weer over gingen op onze lievelings bezigheid: Plato afkraken. Was dit het dan voor deze maand? HAH natuurlijk niet. We hadden nog de 3e borrel waarna we zelfs ongeveer 3 tot 5 werkdagen een babynees hadden. Het was liefde op het eerste gezicht maar liefde maakt blind zeggen ze altijd. In de tussentijd hebben Mick en Joep onder het motto TWD een bliksembezoek gebracht aan Ankara bij Cas. In slechts enkele dagen tijd heeft Joep de plaatselijke bevolking doorgesmeerd en heeft Mick, zoals een wijs man zei ‘koekje van eigen deeg’, ingebroken in een ander appartement. Hierdoor valt gelukkig wel het potje voetbal in een Moskee en het smokkelen van niet 1 maar 2 illegale messen in het niks.
Als het aan mij ligt is het de hoogste tijd voor een winterslaap na deze maand.
Kezour