25 mei jongstleden was het weer zover, de dag waarvan je wist dat die zou komen: het Bibiweekend. Zoals het een traditie van de laatste tijd betaamd werd het weekend afgetrapt met de pre-weekend joggingsbroek meeting bij de appie XL. Daar kon alvast de mentale voorbereiding beginnen voor het bacchanaal dat later in het weekend zou volgen.
Eenmaal aangekomen kon er worden genoten van de wonderschone omgeving van de Ardennen, voordat de gordijnen dicht gingen en de zon de rest van het weekend minimale laster zou opleveren. Binnen werd zo een sfeer gevormd waarop de grotbewoners van Lascaux trots zouden zijn geweest. Tevens leek het in sommige delen van het huis ook alsof er een bende neanderthalers (of voetbalhooligans) had huisgehouden, met zoveel gaten, kieren, nissen en balken dat Anne Frank er 3x verstopt had kunnen zijn.
Het avondeten was weer een ware rollercoaster van emoties. Waar het zwarte voorgerecht (“Ik zeg nee tegen Racisme ” -Joop) een weinig verrassende teleurstelling was, maakten de massieve kapsalons veel goed. De Bibique kent natuurlijk de bekende elementen: vlees, een barbecue en saus. Stap 1. Vlees op barbecue, stap 2. Saus op vlees stap 3. Klaar. Wat een succesformule. Verder was er nog veel meer voedsel, te weten:
-Pizza&s
-Spek
-Slagroom (althans te zien aan de slagroombussen)
-groente: de villa had namelijk ook een mooi gazon
-Chips
-Snoep
Beneden werden er natuurlijk weer veelvuldig spelletjes gespeeld. Classics als Perudo, weerwolven en zwikken, financiële sloopkogels als poker en natuurlijk de klassieker: op een bank zitten en chips naar binnen werken. Bij die laatste zijn er louter verliezers. Streets of Bibi maakte een terugkeer en daarnaast waren ook Turbomania en Mario Kart zo populair dat je je af kunt vragen wanneer de AUTORACie eindelijk eens wordt opgericht (Autistische Ultra Trage Oblomovisten Racen Altijd Commissie).
Terug van weggeweest dit jaar was de aanwezigheid van een zwembad. Met al dat extra drijfvermogen van Bibinezen koos een groot deel ervoor om het weekend letterlijk in het water te laten vallen. Bijkomend voordeel was dat de akoestiek bij het zwembad vrij goed was, zo goed zelfs dat de gendarmerie even langs kwam om te horen wiens mooie stemgeluid ze twee dorpen verder konden horen. Hint: het was Heino.
Na een lokale expeditie naar de midgetgolfbaan en het traditionele “zuchten en opruimen ” was het alweer tijd om terug te gaan naar wonderschone Tilburg. Gelukkig was het volgende weekendje toch beter.
Kezour